آيلتس بهتر است يا تافل
افرادي زيادي را در اطراف خود مي شناسيم كه داشتن اطلاعات و سواد واقعي را به داشتن مدرك ارجح مي دانند . به عنوان مثال عده اي از افرادي كه در « نظام قديم » آموزشي تحصيل كرده و تحت شرايط تعليم و تربيتي پيش از انقلاب اسلامي علم اندوزي كرده اند ، معتقدند كه مدرك ديپلم آن ها ، از مدارك كارشناسي حال حاضر معتبر تر بوده و از سطح سواد بالاتري نسبت به جوانان فعلي برخوردارند . از سوي ديگر جواناني نيز يافت مي شوند كه با وجود عدم تحصيل در محيط هاي آكادميك آموزش عالي ، داراي معلومات و توانايي هاي قابل قبولي مي باشند . اين مقدمه مبيّن اين مساله است كه داشتن مدرك تحصيلي نشانه دانايي محض نبوده و فقدان آن نيز گواهي بر بي خردي نيست . با بسط اين موضوع به زبان انگليسي ، مشاهده مي كنيم كه افراد زيادي هستند كه بدون داشتن مدارك معتبر زبان ، توانايي هاي ۴گانه زبان (Speaking – Listening – Reading – Writing ) يا تعدادي از آن را داشته و به خوبي از آن بهره مي برند . اين توانايي ممكن است در اثر حضور در محيطي انگليسي زبان ، گوش دادن به موسيقي ، تماشاي فيلم و يا انجام بازي هاي ويدئويي انگليسي زبان ، خود آموزي و يا استفاده حداكثري از كتب زبان مدرسه و آموزشگاه هاي اين رشته به دست آمده باشد . دليل اصلي هرچه كه باشد ، از شيريني استفاده از زبان انگليسي ، ولو به شكلي آماتوري نمي كاهد . اما اين لذت و شيريني با پيدايش اولين چالش ها از بين رفته و ديري نمي پايد كه اين افراد در مي يابند كه توانايي آن ها بدون داشتن مدركي براي اثبات آن ، راهگشا نمي باشد . از اين روي اين افراد با هر سن ، جنسيت و كسوتي در پي اخذ مدرك زبان بر مي آيند . به عنوان مثال فردي براي تكميل رزومه كاري خود به آن احتياج دارد ، شخصي براي مهاجرت تحصيلي به ايالات متحده آمريكا در پي اخذ آن است و فرد ديگري براي اشتغال در استراليا بدان نيازمند است . در موارد فوق ، اولين گزينه هايي كه به ذهن داوطلبان مي رسد ، اخذ آيلتس يا تافل مي باشد . در قياسي ساده مي توان ادعا كرد كه ميزان اعتبار و هزينه هاي تحميلي اخذ اين دو مدرك مساوي مي باشد ، اما با توجه به جزئيات هريك و استانداردهاي تعريف شده در آن ها ، مي توان مدرك آيلتس را پركاربردتر دانست . در همين راستا ، آيلتس مدركيست كه براي تحصيل ، اشتغال و مهاجرت به تمامي كشور هاي انگليسي زبان مانند آمريكا ، كانادا و استراليا قابل قبول مي باشد . در هنگام آزمون Speaking اين مدرك ، استفاده از هريك از لهجه هاي زبان انگليسي جايز بوده و قبولي در آن در گرو تسلط به لهجه اي خاص نمي باشد . در كنار اين محاسن ، تقسيم بندي آيلتس به دو نوع عمومي و آكادميك سبب شده است تا متقاضيان اخذ آيلتس ، با توجه به نياز خود در پي شركت در آزمون ها را داشته باشند و از يادگيري نكات غير ضروري بپرهيزند . در نهايت مي توان اذعان داشت وجود اين مدرك با نمره بالا ، به افزايش شان و ارزش اجتماعي وي نيز كمك مي كند ، به عنوان مثال وجود اين مدرك براي تحصيل در مقطع دكترا يا استخدام در شركتي بين المللي در خاك ايران امتيازي بزرگ محسوب مي شود . از سويي ديگر به مدرك تافل مي رسيم . اين مدرك كه قدمتي بيشتر از رقيب خود (آيلتس) دارد ، روزگاري سمبل تسلط به زبان انگليسي بود . تافل نيز همانند آيلتس از اعتبار زيادي نزد محافل علمي (دانشگاه ها) برخوردار است ، به نحوي كه با ارائه اين مدرك با نمره بالا از گذراندن آزمون هايي نظير MSRT و MHLEدر مقطع دكترا معاف مي شويد ، اما اخذ آن پيچيدگي هاي خاص خود را دارد ، به عنوان مثال ، دست اندركاران آمريكايي تافل ، پافشاري زيادي روي استفاده از لهجه آمريكا دارند ، لذا اخذ اين مدرك براي افرادي با لهجه بريتيش دشوار مي شود .
برچسب: آيلتس،